Al in 2001 toonde De Pont de monumentale Groene Kamer van Marien Schouten (Andel 1956) en vanaf 2002 maakt dit werk deel uit van de vaste presentatie. 

De Pont toonde in 2004 in de tentoonstelling Skullpture een tiental grote ‘koppen’ die sinds 2001 zijn ontstaan. Behalve in klei zijn er ook enkele beelden in gips uitgevoerd. Al tijdens het verblijf in het EKWC maakte Schouten in klein formaat keramische beelden in grillige vormen. Geleidelijk zijn deze uitgegroeid tot grotere amorfe koppen, die in ruwe vormen zijn gemodelleerd. Schouders, hals en hoofd tekenen zich af in een bonkige anatomie. De bruine of mosgroene glazuurlaag versterkt nog de indruk van een organische groeivorm die de beelden gestalte geeft. Zoals de robuustheid van deze werken de intentie van de kunstenaar laat zien om met keramiek werkelijk ruimtelijke vormen te creëren, zo toont zich in de behandeling van het oppervlak de fascinatie van de schilder voor kleur en textuur. Enerzijds accentueert het glazuur de vorm van de beelden, waarvan soms alleen de randen zijn beschilderd, anderzijds toont de kleurstelling van groen, bruin en rood een herkenbare verwantschap met Schoutens schilderijen. Op de gipsen beelden is een laagje pigment vermengd met was en puimsteengruis aangebracht, waardoor er een ruwe textuur ontstaat, terwijl de keramische beelden juist een diepglanzende glazuurlaag dragen.