Grahams Pavilion (2005) behoort al geruime tijd tot de collectie van De Pont en voor deze tentoonstelling had het museum de kunstenaar gevraagd een nieuw, ambitieus paviljoen te ontwerpen. Samen met een ruime selectie van architectuurmodellen, foto’s en videowerken wordt een indrukwekkend beeld van het veelzijdige oeuvre van deze kunstenaar geschetst die nog altijd grote invloed uitoefent op kunstenaars én architecten.

In het werk van Dan Graham vervagen de grenzen tussen kunst en architectuur. Cinema (1981) – een van de modellen in de tentoonstelling – verwijst expliciet naar Grahams relatie tot de Nederlandse architectuur en met name die van Johannes Duiker, Grahams favoriete architect. Dan Graham werkt echter – in tegenstelling tot Duiker – met een spiegelend oppervlak. Door het gebruik van spiegelend glas in jaren zeventig architectuur, leken de gebouwen zich naadloos in hun omgeving te voegen. Maar de illusie van openheid naar de omgeving en passanten viel weg: bij daglicht was het niet meer mogelijk om naar binnen te kijken, terwijl van binnenuit de buitenwereld wel zichtbaar bleef. ‘Wat ik probeer te bereiken,’ zegt Graham, ‘is een deconstructie van het spiegelend glas zoals het wordt gebruikt in het bedrijfsleven en er een plezierigere situatie, een soort heterotopia van te maken.’

Klik hier voor de tentoonstellingspagina en bekijk hier meer werk van de kunstenaar in de collectie van De Pont.