Je bekijkt nu Luc Tuymans – foto’s (1995)

Luc Tuymans – foto’s (1995)

De eerste overzichtstentoonstelling in Nederland van Luc Tuymans gaat over waarnemingsvragen. De werken zijn blow ups: uitvergrotingen van details die daardoor een zeer nadrukkelijke aanwezigheid krijgen. Dat geldt voor de schilderijen van mensen, maar ook die van alledaagse voorwerpen als een lamp, een badkamertegel of een slaapkamerinterieur. Blow Up is ook de titel van de tentoonstelling. Een misleidende titel voor wie grootse, monumentale doeken verwacht want Tuymans maakt kleine, en in zekere zin onopvallende schilderijen.

De werken in de tentoonstelling geven de indruk door iemand gemaakt te zijn die het hoofd koel houdt en de rem zet op alles wat riekt naar overdaad, glamour of uitbundigheid, kortom alles wat te veel is. Kleur wordt spaarzaam gebruikt, de voorstellingen zijn sober en leeg en ook met het geven van betekenis lijkt de schilder zuinig om te springen. Tuymans kiest als uitgangspunt voor zijn werk beelden die hem schokken. Dat kan een foto uit de krant zijn, een herinnering van een reis, een observatie op straat, het maakt in principe niet uit, als het beeld maar beladen is. In veel werken is het voor de kijker niet duidelijk waar het beeld vandaan komt en welke geschiedenis er aan vastzit. Tuymans is  een kunstenaar die de kunst van het weglaten verstaat, van het niet-doen. Wat hij niet doet is de beschouwer bedienen: hij ontneemt de beelden hun vanzelfsprekendheid, hij haalt het logische perspectief en de gangbare betekenis er vanaf. Hij ontneemt de beelden hun hapklare, licht verteerbare karakter. Wat normaal is verliest zijn vanzelfsprekendheid. Wat afwezig is komt te voorschijn.